«Ժամանակ»-ը գրում է. - «Ինչ ուզում եք ասեք, բայց Դաշնակցությունը իսկապես հայ քաղաքական մտքի եզակի դրսեւորում է: Միայն Դաշնակցության մտքով կարող էր անցնել կազմակերպել հացադուլ, որի մասնակիցները հաջորդաբար փոխելու են իրար: Այսինքն` ով սովածացավ, նա դուրս է գալիս հացադուլից, եւ նրա փոխարեն նստում է նա, ով հենց նոր կշտացել էր: Արդյունքը լինում է այն, որ թե գայլերն են կուշտ լինում` ի դեմս Դաշնակցության պարագլուխների, որոնք հմտորեն վերահսկում են հացադուլավորների փոփոխության կարգը, եւ թե ոչխարներն են անվնաս մնում` ի դեմս իշխանության, որին Դաշնակցության հացադուլից օգուտ կա, վնաս չկա, քանի որ Դաշնակցության չկերածն իշխանությանն է մնալու բնականաբար»:
