«Ապահովության վտանգներ մենք զգում ենք, մանավանդ ուշ ժամերին՝ բախումներ են լինում, ուշ ժամերին ռմբակոծումներ ենք լսում», - «Ազատությանը» պատմում է Բեյրութում բնակվող Սերուժ Ապիկյանը։
Իսրայելը շարունակում է ռմբակոծել հարևան Լիբանանի տարածքն ու այնտեղ տեղակայված՝ ԱՄՆ-ի կողմից ահաբեկչական ճանաչված «Հեզբոլա» խմբավորման դիրքերը։ Ըստ Reuters-ի՝ վերջին, չորեքշաբթի օրվա հարվածների հետևանքով ևս 40 մարդ է զոհվել:
«Այս վիճակի մեջ ամբողջ ժողովուրդը հոգեկան տագնապի մեջ է, տնտեսական տագնապի մեջ է: Առողջապահությունը նաև շատ լավ չէ Լիբանանում, ճնշումը շատ է բոլոր մարզերում Լիբանանում: Մենք՝ Լիբանանում ապրողներս, վստահաբար ազդվում ենք, և եթե համեմատենք մահացողների հետ, ասենք, ավելի լավ է մեր վիճակը, որովհետև ուղղակի պատերազմի մեջ չենք, բայց, անշուշտ, այս պատերազմը Լիբանանում պիտի ազդի բոլոր լիբանանցիների վրա», - ասում է Ապիկյանը:
Գազայի պատերազմին զուգահեռ՝ վերջին մեկ տարվա ընթացքում իսրայելալիբանանյան սահմանը ևս հանգիստ չէր, բայց հոկտեմբերի սկզբին Իսրայելը սկսեց ուղիղ հարվածել ոչ միայն սահմանային շրջաններին, այլև Լիբանանի խորքին՝ հայտարարելով, որ թիրախավորում է իրանամետ «Հեզբոլա» խմբավորմանը։ Իսրայելական հարվածներից զոհերի թիվն, ըստ Reuters-ի, անցնում է 2 հազար 700-ը, նրանց մեծ մասը սպանվել է հոկտեմբերից հետո։
«Շատ հարցերի դիմաց են կանգնելու տեղափոխված մարդիկ, որ տները չեն կարող վերադառնալ: Այսօր 29 գյուղ կա Հարավային Լիբանանում, որ լրիվ ավերված են, ամբողջապես, այսինքն՝ մի տուն չի մնացել, որ մարդիկ վերադառնան իրենց տուն», - պատմում է Սեպուհ Ապիկյանը:
Գրեթե կոլապսի ենթակված Լիբանանում լիարժեք չի գործում նաև կրթական համակարգը, դպրոցների մի մասը դեռ հեռավար է աշխատում, այդ շենքերում ապաստանել են ռմբակոծություններից իրենց տները կորցրած մարդիկ։
«Եթե նույնիսկ պատերազմն այսօր դադարի, այս հարցերը շարունակվելու են և ժամանակ են պահանջելու, որ լուծվեն», - ընդգծում է Ապիկյանը:
Սակայն պատերազմի մոտալուտ դադարի հույս չունեն ո՛չ վերլուծական կենտրոն ղեկավարող Սերուժ Ապիկյանը, ո՛չ «Ազդակ» թերթի գլխավոր խմբագիր Շահան Գանտահարյանը։ Ավելին, կարծում են՝ առաջիկա երկու ամիսներին գործողություններն ավելի կսաստկանան, մինչև ԱՄՆ-ում զբաղված են իշխանության փոխանցմամբ գործող նախագահից ընտրված Դոնալդ Թրամփին։
«Հասարակությունը միշտ հույսով է ապրում, որ հրադադարը կլինի ի վերջո, բայց քաղաքական առումով, կարծում եմ, որ Իսրայելը մինչև իր առջև դրած խնդիրները չկատարի, չի համաձայնի հրադադարին: Բայց նաև, գալով Թրամփին, այստեղ նաև որոշ հակասություն կա, որովհետև Թրամփը հայտարարում է, որ պետք է վերջ տալ պատերազմներին, բայց Իսրայելին շատ ամուր կերպով զորավիգ է կանգնում», - ասում է Շահան Գանտահարյանը:
Լիբանանում բնակվող հազարավոր հայերի մեծ մասը կենտրոնացած է մայրաքաղաք Բեյրութում, ըստ տեղացիների՝ հայաբնակ շրջանները առայժմ համարվում են համեմատաբար ապահով և ուղիղ ռմբակոծության թիրախում չեն։
Չնայած Լիբանանի հայ համայնքից արտագաղթին՝ հատկապես վերջին հինգ տարվա ընթացքում, տարբեր հաշվարկներով՝ այդ երկրում մոտ 100 հազար հայեր դեռ ապրում են, սակայն տեղացիների խոսքով՝ նկատվում է արտագաղթի նոր ալիք։
«Դիմանալը դյուրին բան չէ, դժվար է, շատ ծանր վիճակ է», - նշում է Սեպուհ Ապիկյանը:
Հայաստանի կառավարությունն այս ընթացքում իր քաղաքացիներին կամ լիբանանահայերին տարհանելու որևէ ծրագրի մասին չի խոսել։
