Հայաստանում գազը շատ ավելի թանկ է, քան ՄՄ մյուս երկրներում

Your browser doesn’t support HTML5

Մաքսային միություն շտապող Հայաստանում գազը այսօր բնակիչների համար ավելի քան 7.5 անգամ թանկ է, քան միության անդամ Բելառուսի բնակիչների:

Այս փաստը ուշադրություն է գրավում հատկապես այն պատճառով, որ Մաքսային միության անդամակցությանը կողմնակից Հայաստանի իշխանությունները որպես փաստարկ, թե ինչու պետք է մեր երկիրը միանա Մոսկվայի նախաձեռնած այդ միությանը, նշում են, որ անդամակցությունն էժան գազ կապահովի Հայաստանի համար:

Եվ այսպես, Բելառուսի կառավարության 2013 թվականի դեկտեմբերի 30-ի թիվ 1166 որոշմամբ (որն առկա է պաշտոնական կայքէջում), այս տարվա հունվարի 1-ից մինչև 3 հազար խորանարդ մետր գազ սպառողները՝ այսինքն բնակիչները և փոքր ձեռնարկությունները, ջեռուցման ժամանակաշրջանում մեկ խորանարդ մետ գազի դիմաց վճարում են 520.9 բելառուսական ռուբլի կամ այսօրվա փոխարժեքով՝ 5 ամերիկյան ցենտ: Հետևաբար, հազար խորանարդ մետրի դիմաց գինը կկազմի Բելառուսում բնակիչների համար 50 ԱՄՆ դոլար, իսկ Հայաստանում այսօր բնակիչները վճարում են 156 դրամ կամ հազար խորանարդ մետրի դիմաց՝ մոտ 380 ԱՄՆ դոլար:

Ամառային ժամանակաշրջանի համար, ինչպես սահմանված է Բելառուսի կառավարության այդ որոշմամբ, գազի գինը փոխվում է, և մեկ խորանարդ մետրի դիմաց դառնում է 1906.6 բելառուսական ռուբլի կամ հազար խորանարդ մետրի համար մոտ 195 դոլար, որը շուրջ երկու անգամ էժան է հայաստանյան գնից:

Այսօր կառավարության մամուլի կենտրոնում լրագրողների հետ հանդիպել էր Էներգետիկայի և բնական պաշարների փոխնախարար Իոսիֆ Իսայանը, ով խոսում էր այն մասին, թե ինչ առավելություններ կարող է ստանալ Հայաստանի տնտեսությունը՝ անդամակցելով Ռուսաստանի նախաձեռնած միությանը: «Ազատության» հարցին, թե ինչու է գազի գինը այդչափ տարբերվում Բելառուսում և Հայաստանում, փոխնախարարը պատասխանեց․ - «Մենք ունենք համաձայնագիր, որտեղ հստակ գրված է գազի գնագոյացման ֆորմուլան․․․ [որի համար] որպես հիմք դրված է Օրենբուրգի մարզում գազի գինը, որը լրիվ տարբերվում է այն ֆորմալայից, որը մենք ունեինք ժամանակին»:

Ըստ այդ բանաձևի, ինչպես փոխանցեց Իսայանը՝ Հայաստանում գազի գինը ձևավորվում է Օրենբուրգի մարզում գազի գնին գումարած տրանսպորտային ծախսերը մինչև Հայաստանի սահմանը:

Ուղիղ գծով Օրենբուրգ քաղաքից մինչև Բելառուսի սահման կազմում է մոտ 1520 կիլոմետր, իսկ մինչև Հայաստանի սահման՝ մոտ 1400 կիլոմետր: Եվ եթե ռուսական գազի գնի որոշման նոր բանաձևն է՝ կապույտ վառելիքի գինը Ռուսաստանի Օրենբուրգի նահանգում գումարած տրասնպորտային ծախսեր, ստացվում է Հայաստանում գազը պետք է էժան լինի Բելառուսից, սակայն հակառակն է, ընդ որում գազը բելառուսական սպառողների համար էժան է անգամներով:

Իոսիֆ Իսայանը արձագանքեց, թե Բելառուսում պետությունը սուբսիդավորում է գազի գինը, ուստի և այն այդքան էժան է:

«Ազատության» դիտարկմանը, թե երբ Հայաստանի կառավարությունը ամեն անգամ Ռուսաստանին էր վաճառում հերթական պետական գույքը (վերջինը՝ «Հայռուսգազարդ»-ի 20%-ն էր), նշում էր, թե այդ քայլին է գնում գազի գները ցածր պահելու համար, փոխնախարարն արձագանքեց․ - «Լրիվ շեղվեցինք»:

Իոսիֆ Իսայանը պահանջում էր հարցեր տալ միայն Մաքսային միության վերաբերյալ, քանի որ այսօր նա լրագրողների հետ հանդիպել է այդ թեմայի շրջանակում:

Ի դեպ, հայաստանյան գների համմեատ գազի գները բնակիչների ու ձեռնարկությունների համար էժան են ոչ միայն Բելառուսում, այլև Մաքսային միության անդամ մյուս երկրում՝ Ղազախստանում: Ինչպես այսօր «Ազատությանը» փոխանցեցին Ղազախստանի Նավթի ու գազի նախարարության մամուլի ծառայությունից, իրենց երկրի արևմտյան՝ գազով ու նավթով հարուստ մարզերում բնակչության համար հազար խորանարդ մետր բնական գազի գինը միջինը կազմում է 5.5 հազար թենգե կամ մոտ 30 ամերիկյան դոլար, իսկ արևելյան մարզերում՝ 21 հազար թենգե կամ մոտ 113 դոլար:

«Սիվիլնեթ»-ի տնտեսական մեկնաբան Արմենակ Չատինյանի ներկայացմամբ, այս փաստերը պարզորոշ ցույց են տալիս, թե որքանով է արդյունավետ բանակցել Հայաստանի կառավարությունը Ռուսաստանի հետ գազի գների շուրջ․ - «Եթե մեկ խոսքով ասենք՝ Բելառուսի իշխանությունները կարողացել են ավելի լավ բանակցել և ստանալ որոշակի զեղչեր: Իհարկե, դրա դիմաց որոշակի ակտիվներ են հանձնել Ռուսաստանին, բայց մենք նույնպես ակտիվներ ենք հանձնել»:

Ըստ Չատինյանի, Մաքսային միության այլ երկրների հետ համեմատած թանկ գազը խնդիր կլինի հայաստանյան գործարարաների համար, երբ մեր երկիրը դառնա Մաքսային միության անդամ․ - «Եթե նույնանման ապրանքներ մենք արտադրենք, ապա մենք իսկապես անհավասար պայմաններում ենք լինելու, որովհետև մենք չպետք է մոռանանք, որ տարանցիկ երկրի տարածքով պետք է անցնենք, այնտեղ նաև որոշակի վարչարարության խնդիրներ են առաջանալու»: