Մեր օրերում պահպանվում են օժիտի եւ քավորի ինստիտուտները` դերակատարումների որոշակի փոփոխությամբ. եթե նախկինում հարսանեկան քավորը պետք է լիներ պապենական, այսօր քավոր ընտրում է ամուսնական զույգը` իր ընկերներից կամ հարազատներից: Օժիտն էլ հաճախ ոչ թե ներքնահագուստ կամ 12 հոգու համար նախատեսված սպասքի հավաքածու է, այլ ավտոմեքենայի կամ բնակարանի բանալիներ: Պահպանվել և մեզ են հասել նաեւ սկեսրոջ տան բակում ափսե կոտրելու, հարս ու փեսայի ուսերին լավաշ գցելու, նրանց մեղր ուտեցնելու ավանդույթները:
Էլենի ոչ ավանդական հայկական հարսանիքըԷլենն ու իր ամուսինն ընտրել են հեթանոսական հարսանիքին հատուկ ծեսերն ու այդպես էլ ամուսնացել: Հին հայկական հարսանիքների մասին տարբեր գրքեր կարդալուց հետո Էլենն իմացել է Հայ արիական միաբանությանը կից գործող քրմական խորհրդի մասին եւ ապագա ամուսնու հետ որոշել են ավադական հեթանոսական հարսանիք նախաձեռնել:
Էլենն այն եզակի հարսներից էր, ում զգեստը ոչ թե ավանդական սպիտակ, այլ ծիրանագույն տարազ է եղել` զարդարված հարսի զգեստին հատուկ ավանդական զարդով` վարդակակաչով: Փեսան էլ աչքի է ընկել յուրահատուկ հագուստով, նա կրել է զարդանախշով շապիկ:
Հարսանիքի ողջ արարողությունն անցակացվել է Գառնու տաճարում, բակում պարել են քոչարի: Չնայած հեթանոսական ոճի այս հարսանիքի համար զույգը քարկոծվել ու քննադատվել է, բայց Էլենը չի զղջում, որ նման ինքնատիպ հարսանիք է ունեցել:
Էլենն այն եզակի հարսներից էր, ում զգեստը ոչ թե ավանդական սպիտակ, այլ ծիրանագույն տարազ է եղել` զարդարված հարսի զգեստին հատուկ ավանդական զարդով` վարդակակաչով: Փեսան էլ աչքի է ընկել յուրահատուկ հագուստով, նա կրել է զարդանախշով շապիկ:
Հարսանիքի ողջ արարողությունն անցակացվել է Գառնու տաճարում, բակում պարել են քոչարի: Չնայած հեթանոսական ոճի այս հարսանիքի համար զույգը քարկոծվել ու քննադատվել է, բայց Էլենը չի զղջում, որ նման ինքնատիպ հարսանիք է ունեցել:
