Լավ է, որ կառավարությունը հասկանում է կինոյի կարևորությունը, բայց ես 25 տարի եմ լսում կինոյի կարևորության մասին և 25 տարի ինչ-որ բաներ չէր արվում, կամ արվում էր ոչ թե ի նպաստ, այլ խանգարող, «Ազատության» հետ զրույցում կարծիք հայտնեց բազմաթիվ ֆիլմերի հեղինակ, կինոռեժիսոր Էդգար Բաղդասարյանը՝ արձագանքելով Մշակույթի նախարարության նոր նախաձեռնությանը՝ Կինոյի մասին օրենքի հայեցակարգի մշակմանը:
Դե իսկ 10 տարի առաջ սեփականաշնորհված, հետո կրկին պետության տնօրինությանն անցած «Հայֆիլմ» կինոստուդիան այժմ կրկին հայտնվել է սեփականաշնորհման ենթակա հաստատությունների շարքում: Մեզ հետ զրույցում կինոռեժիսորը նշեց, թե այնքան էլ լավ չի պատկերացնում մեր օրերում նման կառույցի գործունեությունը: Առհասարակ՝ Էդգար Բաղդասարյանը դեմ է «Հայֆիլմի» վերակագնմանն ու դրա համար անհրաժեշտ հսկայական գումարներ ծախսելուն:
«Այսօր՝ թվային դարում, «Հայֆիլմը» վերականգնելը աբսուրդ է, որովհետև դա ժապավենի կինոստուդիա է՝ իր լաբորատորիաներով, ամեն ինչով: Հիմա «Հայֆիլմի» 70 տարվա աշխատանքը կարող էր լինել 20 քառակուսի մետր սենյակում», - մեկնաբանեց Բաղդասարյանը: - «Ի՞նչ ենք վերականգնում՝ դա եմ ուզում հասկանալ: Տարածք, որտեղ գնա՞նք: Լավ է, շատ լավ է, բայց բազմաթիվ հարցեր են ծագում: Որովհետև կինոստուդիան ես կարող եմ ունենալ իմ տանը և անել 6 անգամ ավելի շատ արտադրանք, քան ձեր վերականգնված «Հայֆիլմը»:
Էդգար Բաղդասարյանը նաև տարակուսում է, որն է լինելու իրենց՝ կինոգործիչների շահը, եթե այստեղ արտասահմանյան կինոստուդիաների համար նախատեսվում է նկարահանման լավ պայմաններ ստեղծել: Այդ հեռանկարը Էդգար Բաղդասարյանին չի ոգևորում․ - «Մի մտավախություն կա, երբ ասում են՝ դրսից գան: Եկան, ծախսեցին, նկարեցին․․․ ի՞նչ է դա տալու մեզ՝ հայկական կինոյին: Զարգացնելու է լուսավորողների՞ն, տեխնիկների՞ն․․․ էլի լավ է, բայց ո՞ւր է լինելու հայկական կինոն, այն, ինչով մենք պիտի աշխարհին ներկայանանք»:
Հարցին, թե անձամբ իր առաջարկները ինչպիսի՞ն են հայ կինոյի զարգացման ոլորտում, Բաղդասարյանը որպես օրինակ բերեց ռուսական մոդելը․ - «Իրենք որոշ ժամանակ տվեցին հարկային արտոնություններ, որ մասնավոր կապիտալը մտնի կինոարտադրության մեջ: Առանց հարկային արտոնությունների դա հնարավոր չէ, որովհետև այն կոպեկները, որ այսօր գալիս են ազգային կինոկենտրոն, կոպեկներ են: Անհարմար է համեմատել մեզ անգամ Վրաստանի կամ Ադրբեջանի հետ, դա խայտառակություն է»:
Ռեժիսորը նշեց, որ Վրաստանում էլ, օրինակ, օգտագործվում է ֆրանսիական փորձը․ - «Ֆրանսիացիներն ինչ են անում՝ կինոպռակատի մի զգալի մասը պիտի լինի ֆրանսիական ֆիլմ, վերջ: Յուրաքանչյուր ամերիկյան ֆիլմից գումարները գալիս է ինչ-որ ֆոնդ, որտեղից նկարում են ֆրանսիական: Նույնն էլ այստեղ պետք է անել: Թող նկարեն կոմերցիոն ֆիլմեր, ոչ մի բան պետք չէ արգելել, ինչքան ուզում են՝ հիմար կոմեդիաները նկարեն: Բերո՞ւմ է գումար, շատ լավ է, որոշ մասը պիտի գա ֆոնդ, որ դու կինո ունենաս»: