Լեռնային Ղարաբաղի անկախության 25 տարվա ամենամեծ ձեռքբերումը այն է, որ «Արցախի Հանրապետությունը՝ որպես անկախ, ինքնուրույն, ինքնիշխան ժողովրդավարական պետություն կայացել է», - «Ազատության» հետ զրույցում հայտարարեց Ղարաբաղի նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ Դավիթ Բաբայանը:
«Երբ 25 տարի առաջ հռչակվեց Արցախի Հանրապետությունը, հռչակվեց շատ ծանր պայմաններում՝ Ադրբեջանի շրջափակման, ագրեսիայի, կոտորածների, այնուհետև լայնածավալ պատերազմ սկսեց Ադրբեջանը Արցախի դեմ: Բայց ազգային ազատագրական պայքարը բերեց տրամաբանական զարգացման, և ստեղծվեց Արցախի Հանրապետությունը: Այնուհետև սկսեց ապաքինվել այդ հասցրած վնասից, տնտեսությունը արդեն տեղափոխվեց խաղաղ հունի վրա, նորմալ ձևով զարգանում է», - ասաց Բաբայանը՝ շարունակելով․ -
«Իհարկե, կան լուրջ խնդիրներ, կան բազմաթիվ սոցիալ-տնտեսական խնդիրներ, որոնք դեռևս լուծված չեն: Գիտեք, բացթողումներ այդպիսին․․․ միգուցե նշենք խնդիրներ: Օրինակ՝ կարգավորված չէ ադրբեջանա - ղարաբաղյան հակամարտությունը, դեռևս անելիքներ ունենք նաև տնտեսությունը ավելի զարգացնելու, չնայած որ կարելի է ասել, որ հիմնովին նոր տնտեսության ճյուղեր են հիմնադրվել Արցախում, օրինակ՝ լեռնահանքային արդյունաբերությունը, հիդրոէներգետիկան»:
«Արցախում նշում են անկախության 25-ամյակը, թեև որևէ պետություն դեռևս չի ճանաչել Արցախի անկախությունը: Սրան ինչպե՞ս եք արձագանքում, ըստ Ձեզ՝ սա ղարաբաղցիներին անհանգստացնո՞ւմ է», - այս հարցին ղարաբաղցի բարձրաստիճան պաշտոնյան արձագանքեց․ - «Այդ անկախությանը դե ֆակտո մենք հասել ենք մեր տղաների արյան գնով, իսկ դա գին չունի: Ինչ վերաբերում է տարբեր պետությունների կողմից մեր հանրապետության ճանաչմանը, ապա դա լոկ ժամանակի խնդիր է: Եվ այստեղ մենք գիտենք, որ շատ աշխարհաքաղաքական խնդիրներ կան, բախվում են տարբեր շահեր՝ էդ է պատճառը: Բայց տեսեք՝ ինչ զարկ է ապրել ճանաչումը նահանգային, օրինակ, մակարդակում, տեղական ինքնակառավարման, օրինակ՝ Լոս Անջելես քաղաքը, որը մեգապոլիս է, աշխարհի ամենամեծ քաղաքներից մեկն է, ճանաչել է Արցախի Հանրապետությունը: Այսինքն, աստիճանաբար գնում է: Այո, մեզ ճանաչել են նաև երեք կիսաճանաչված երկրներ՝ Աբխազիան, Հարավային Օսիան, Մերձդնեստրը, բայց ընդհանուր առմամբ, կարծում եմ, ժամանակ կգա՝ կճանաչեն նաև այլ երկրներ»:
Բաբայանն ընդգծեց, որ ճանաչումն իրենց համար ճանաչումը ինքնապատակ չէ․ - «Բարեբախտաբար, մենք այդ չճանաչված լինելու բարդույթից վաղուց արդեն ձերբազատվել ենք: Մենք ուզում ենք, որ ճանաչված լինենք, բայց մեր ժողովուրդը չի ընկճվում, որ դեռևս ճանաչված չէ: Ի վերջո, ճանաչումը այլ պետությունների կողմից, իհարկե, կարևոր է, բայց մենք արդեն իսկ դե ֆակտո անկախ ենք և ինքնուրույն ենք մեր ճակատագիրը որոշում»: