Թուրքիայում լույս տեսնող «Ակոս» հայկական պարբերականը Հայոց ցեղասպանության 99-րդ տարելիցին ընդառաջ հանդես է եկել հատուկ նախաձեռնությամբ, հրապարակելով աշխարհին հայտնի ազգությամբ հայ մտավորականների նամակներ՝ ուղղված թուրք ժողովրդին:
Կանադահայ անվանի ռեժիսոր Ատոմ Էգոյանը իր նամակը սկսում է հետևյալ տողերով. - «Ես հոգնել եմ իմ զայրույթից: Միշտ հավատացած էի, որ եթե դուք հասկանայիք այն, ինչ ես գիտեմ, ինձ պես կզգայիք ու կմտածեիք, որ արդեն բավական է, և ժամանակն է հաղթահարել անցյալը»:
«Ես սաստիկ հոգնել եմ ձեր կառավարության սարսափելի ժխտումից», - շարունակում է սփյուռքահայ ռեժիսորը, - «Մի ամբողջ դար ձեր կառավարությունը ձեզ պարտադրել է ցեղասպանության ժխտումը»:
«Իրականությունը բացահայտելու հանձնաժողովներ երբեք էլ գոյություն չեն ունենա, և մենք էլ հետաքրքրված չենք տեսնելու ձեր բաց արխիվները: Իրականությունը մենք գիտենք մեծ թվով ականատեսների շնորհիվ, տեսել ենք նաև ձեր պատերազմական մեղսակիցների արխիվները», - ընդգծում է Էգոյանը և իր նամակն ավարտում թուրքերին ուղղված խնդրանքով․ - «Հարցաքննեք ձեր կառավարությանը, ընդվզեք՝ այս կնճռոտ մարտահրավերը դիմագրավելու համար»:
Իր երաժշտության միջոցով բազմահազարանոց լսարանների առջև Ցեղասպանության մասին մշտապես հանդես եկող ամերիկյան հռչակավոր System of a Down խմբի անդամ, երաժիշտ Սերժ Թանկյանը նամակը սկսում է իր պապերի ողբերգական պատմությամբ. - «Թուրքիան ինձ համար շատ կարևոր է ոչ միայն որ պապերս այնտեղ են ծնվել, այլ քանի որ իմ ամբողջ ազգն է եկել այդ հողերից, որոնք բռնի ուժով խլել են իրենցից՝ ոչ թե պատերազմի հետևանքով կամ երկրի սահմանների փոփոխության, այլ օսմանյան Թուրքիայի վայրագ հրահանգների պատճառով»:
«Տեղյա՞կ եք արդյոք, թե ձեր կառավարությունը տարեկան քանի միլիոն դոլար է ծախսում այս ամենը
«Իմ մաղթանքն է քեզ, Թուրքիայի սիրելի՛ ժողովուրդ, որ կարողանաս իսկապես քեզ գտնել», - նամակը եզրափակում է Սերժ Թանկյանը:
«Արար աշխարհն իմացավ ու հասկացավ մեծ մորս ցավը, միայն թուրքերը չհասկացան, նրանք զբաղված էին իրենց նոր տիրացած կալվածքներն ու հարստությունը հաշվելով», - գրում է
բեյրութցի հայտնի արվեստագետ Անիտա Թութիկյանը:
«Իմ ընտանիքի պատմությունը պարունակում է բռնության բազմաթիվ ապրումներ, որոնց մասին ես որպես չորրորդ սերունդ դեռ ամոթով եմ խոսում», - խոստովանում է արվեստագետը և ապա խոսելով Թուրքիայի կառավարության հետ երկխոսություն սկսելու գաղափարի մասին՝ գրում․ - «Եթե երկխոսության արդի ոճը 113 տարի առաջ ապրած մի հայի շիրմաքարին «Բոզի զավակ» գրաֆիտին նկարելն է թուրք նկարչի կողմից, ապա ինչ երկխոսության մասին է խոսքը: Թուրքերի պատկերացմամբ՝ այդ շիրմաքարը մեղավոր է: Ես վիրավորված չեմ, բայց ահա նրանք դեռևս մի քանի դար կարոտելու են չափահաս դառնալուն»:
Կանադահայ անվանի ռեժիսոր Ատոմ Էգոյանը իր նամակը սկսում է հետևյալ տողերով. - «Ես հոգնել եմ իմ զայրույթից: Միշտ հավատացած էի, որ եթե դուք հասկանայիք այն, ինչ ես գիտեմ, ինձ պես կզգայիք ու կմտածեիք, որ արդեն բավական է, և ժամանակն է հաղթահարել անցյալը»:
«Ես սաստիկ հոգնել եմ ձեր կառավարության սարսափելի ժխտումից», - շարունակում է սփյուռքահայ ռեժիսորը, - «Մի ամբողջ դար ձեր կառավարությունը ձեզ պարտադրել է ցեղասպանության ժխտումը»:
«Իրականությունը բացահայտելու հանձնաժողովներ երբեք էլ գոյություն չեն ունենա, և մենք էլ հետաքրքրված չենք տեսնելու ձեր բաց արխիվները: Իրականությունը մենք գիտենք մեծ թվով ականատեսների շնորհիվ, տեսել ենք նաև ձեր պատերազմական մեղսակիցների արխիվները», - ընդգծում է Էգոյանը և իր նամակն ավարտում թուրքերին ուղղված խնդրանքով․ - «Հարցաքննեք ձեր կառավարությանը, ընդվզեք՝ այս կնճռոտ մարտահրավերը դիմագրավելու համար»:
Իր երաժշտության միջոցով բազմահազարանոց լսարանների առջև Ցեղասպանության մասին մշտապես հանդես եկող ամերիկյան հռչակավոր System of a Down խմբի անդամ, երաժիշտ Սերժ Թանկյանը նամակը սկսում է իր պապերի ողբերգական պատմությամբ. - «Թուրքիան ինձ համար շատ կարևոր է ոչ միայն որ պապերս այնտեղ են ծնվել, այլ քանի որ իմ ամբողջ ազգն է եկել այդ հողերից, որոնք բռնի ուժով խլել են իրենցից՝ ոչ թե պատերազմի հետևանքով կամ երկրի սահմանների փոփոխության, այլ օսմանյան Թուրքիայի վայրագ հրահանգների պատճառով»:
«Տեղյա՞կ եք արդյոք, թե ձեր կառավարությունը տարեկան քանի միլիոն դոլար է ծախսում այս ամենը
Սերժ Թանկյանը Երևանում լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ
օտար մայրաքաղաքներում ժխտելու համար, և գիտե՞ք, թե որքան տանջալի է այդ ամենը մեզ համար», - թուրքերին հարցնում է աշխարհահռչակ երաժիշտը և շարունակում․ - «Բավական չէ, որ սոսկալի եղեռն վերապրածի թոռ եմ, դեռ մի բան էլ ստիպված եմ արդարությունը վերականգնելու համար միջազգային ատյաններում այդ քարոզչության դեմ պայքարել»:«Իմ մաղթանքն է քեզ, Թուրքիայի սիրելի՛ ժողովուրդ, որ կարողանաս իսկապես քեզ գտնել», - նամակը եզրափակում է Սերժ Թանկյանը:
«Արար աշխարհն իմացավ ու հասկացավ մեծ մորս ցավը, միայն թուրքերը չհասկացան, նրանք զբաղված էին իրենց նոր տիրացած կալվածքներն ու հարստությունը հաշվելով», - գրում է
բեյրութցի հայտնի արվեստագետ Անիտա Թութիկյանը:
«Իմ ընտանիքի պատմությունը պարունակում է բռնության բազմաթիվ ապրումներ, որոնց մասին ես որպես չորրորդ սերունդ դեռ ամոթով եմ խոսում», - խոստովանում է արվեստագետը և ապա խոսելով Թուրքիայի կառավարության հետ երկխոսություն սկսելու գաղափարի մասին՝ գրում․ - «Եթե երկխոսության արդի ոճը 113 տարի առաջ ապրած մի հայի շիրմաքարին «Բոզի զավակ» գրաֆիտին նկարելն է թուրք նկարչի կողմից, ապա ինչ երկխոսության մասին է խոսքը: Թուրքերի պատկերացմամբ՝ այդ շիրմաքարը մեղավոր է: Ես վիրավորված չեմ, բայց ահա նրանք դեռևս մի քանի դար կարոտելու են չափահաս դառնալուն»: