Իտալացիները զբաղվում են Հայաստանի ազգային ճաշատեսակների պահպանման ու զարգացման խնդիրներով

Դեռեւս 1994 թվականին Իտալիայում ստեղծվեց Slow food կազմակերպությունը, որի նպատակն էր զարգացնել համաշխարհային կենսաբազմազանությունը, պահպանել ու զարգացնել ավանդական ուտեստները: 2004 թվականին այս կազմակերպությունն իր ներկայացուցչությունն ունեցավ նաեւ Հայաստանում:
Այսօր Հայաստանի պետական Ագրարային համալսարանի փոքր դահլիճում հավաքվել էին արտադրողներ, իտալացի մասնագետներ, ուսանողներ ինչպես նաեւ Ագրարային Համալսարանի ռեկտոր Արշալույս Թարվերդյանն ու Հայաստանում Իտալիայի արտակարգ եւ լիազոր դեսպան Բրունո Սկապինին:

«Ես ուրախ եմ տեսնել թե ինչպես են Հայաստանն ու Իտալիան համագործակցում գյուղատնտեսության ոլորտում: Այսօր Terra Madre-ի օրն է Հայաստանում, որը իտալական Slow food կազմակերպության նախագծերից մեկն է: Այսինքն ինչպես Slow food-ի այնպես էլ Terra Madre-ի փիլիսոփայությունը այն է, որ պետք է ուտել դանդաղ ու այնպիսի արդար ուտելիքներ, որոնք պատկերացում կտան երկրի ավանդական խոհանոցի մասին»,- նշում է Բրունո Սկապինին :

Ռուսլան Թորոսյանը 2007 թվականից այս ծրագրի հայաստանյան ներկայացուցիչն ու կազմակերպիչն է: Նա վստահ է, որ Հայաստանն այսօր ունի ազգային ուտելիքները պահպանելու եւ դրանք զարգացնելու խնդիր: Ինքն անձամբ շրջել է գյուղից գյուղ, զրուցել տատիկների հետ ու գրի առել ավանդական ճաշատեսակների բաղադրատոմսեր: Թորոսյանը վստահ է, որ ազգային ուտեստները զարգացնելով` գուցե երիտասարդները սկսեն fast food-ից հրաժարվել: Նա նաեւ նշում է, որ երիտասարդները մոռացել են ոչ միայն ճաշատեսակները, այլեւ տարազներն ու ազգային երգերը: Թորոսյանը նշում է, որ նմանատիպ սեմինարներն ու դրանց լուսաբանումը հնարավորություն կտան ազգային ուտեստները ճանաչելու ու տարածելու:

Իտալիայի դեսպան Բրունո Սկապինին հավանում է հայկական խոհանոցը ու նշում, որ հայկական ու իտալական խոհանոցները իր համար շատ ընդhանրություններ ունեն: Նա ասում է, որ հայկական խոհանոցը հարուստ է, բայց զարմացած է, որ միջազգային ճանաչում չունի:

«Պետք է ամեն ինչ անել, որ հայկական խոհանոցը ճանաչեն ամբողջ աշխարհում: Առաջին կերակրատեսակը, որ շատ եմ հավանել հայկական ավանդական տոլման է, բայց ոչ թե խաղողի թփով, այլ կաղամբով, բայց ամենաշատը սիրում եմ ավելուկով ապուր: Չպետք է մոռանալ, թե որքան կարեւոր է խոհանոցը լավ իմանալ, նույնքան էլ կարեւոր է վերականգնել այն ուտեստները, որոնք անհետացման եզրին: Կերակրատեսակների պատմությունով կարելի է վերականգնել ու սովորել երկրի պատմությունը», - նշում է Բրունո Սկապինին:

Սեմինարից հետ կազմակերպված էր փոքրիկ հյուրասիրություն, որտեղ ներկայացված էին մոթալ` ազգային պանիրը, ավանդական հայկական չիրը, լավաշը, գաթան: Բոլորը պատրաստված էին տնային պայմաններում: