«Երեխաներն ուզում են գալ տիկնիկների մոտ, պարզապես ստիպված են ծնողների հետ արտագաղթել», - «Ազատության» հետ զրույցն այսպես սկսեց «Ագուլիս» տիկնիկային թատրոնի ղեկավար, ռեժիսոր, սցենարիստ, դերասան Երվանդ Մանարյանը կամ, ինչպես հենց թատրոնի կոլեկտիվն է ասում` պապին:
«Ես՝ հայրենադարձս, սակայն, երբեք չեմ արտագաղթի», - ասաց սիրված դերասանը: Արդեն 90-ամյա Մանարյանը հաստատակամ է այս հարցում՝ ասելով, թե «սեփականատեր եմ․․․իմը ուրիշին չեմ թողնում». - «Ես ուզում եմ իմը ունենալ, գիտեմ, որ էս իմը ավելի լավը չի, քան մեկ ուրիշի իմը, որը ինձ ընդունում է որպես ընկեր, որպես բարեկամ, ամեն տեսակետով ինձ ընդունում է, բայց իմը չի: Ես էստեղ տեր ու տիրական եմ, ես էստեղ էնպիսի հանգամանքների մեջ եմ եղել, որ երևի թե․․․ շատ ծանր հանգամանքներում, բայց իմն է, ո՞վ կարող է ինձ ինչ-որ բան ասել»:
«Ագուլիսը» Հայաստանի ամենափոքր թատրոնն է, սակայն ինչպես բոլոր փոքրիկներին, այս մեկին էլ պահելը բավականին բարդ է: Մանարյանի խոսքով՝ պետական վերաբերմունք առհասարակ գոյություն չունի դեպի արվեստը, իր հույսը էնտուզիազմն ու հնարամտությունն են:
«Ինչո՞ւ ենք էստեղ կոնսերվայի ամաններ կախել: Երեխան գալիս է և տեսնում է, որ կոնսերվայի ամանից կարելի է լուսավորության սարք ստանալ», - պատմեց Մանարյանը՝ հավելելով, որ եթե չլինեն այս փոքրիկ հնարքներն, այսօր փողոցից հանդիսատեսին թատրոն բերելը գրեթե անհնար է: Ըստ նրա՝ այսօրվա թատրոնը չի խոսում հանդիսատեսի խնդիրների մասին, այսօրվա դրամատուրգը չի գրում այսօրվա հոգսերի մասին:
«Միայն արվեստագետ չեմ, քաղաքացի եմ», - ասաց Մանարյանը՝ բացատրելով, թե ինչու չի կարողացել երբեք անտարբեր անցնել քաղաքական բուռն զարգացումների կողքով: Հիմա էլ, երբ տեսնում է, թե ինչ է կատարվում հայ-ադրբեջանական սահմանագծին, չի կարողանում լռել ու չասել, որ ժամանակին իր լավագույն ընկերներից մեկը հենց ադրբեջանցի էր:
«Սաբիր Ռիզաևը ադրբեջանցի էր, չէ՞, բա ո՞նց էինք մենք իրար հետ ապրում: Ո՞նց եղավ, որ էդ ադրբեջանցի Սաբիր Ռիզաեվը իմ՝ հայ մարդու, խիստ հայկական թեմայով, հարցադրումներով գրված սցենարին տեր կանգնեց ամենից լավ, քան որևէ մեկ ուրիշը: Աստված է տվել էս հարևանությունը, կարո՞ղ ենք հարևանությունը փոխել, չենք կարող, եթե չենք կարող, խելացի լինենք այնքան, որ էդ հարևանության մեջ հաշտ ապրենք», - ասաց Մանարյանը:
«Ինձ շրջապատում են երիտասարդներ, ուսանողներ, դա երիտասարդ լինելու գաղտնիքներից մեկն է, որ բացահայտեցինք», - ընդգծեց սիրված դերասանը:
