Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեի 2012 թվականի տարեկան զեկույցի համաձայն, 2012 թվականի ընտրությունների ընդհանուր վիճակը շատ ավելի մեղմ էր, 2007, 2008 թվականների համեմատ, իսկ լրագրողների համար աշխատանքային դաշտը` ավելի բարենպաստ:
Կոմիտեի նախագահ Աշոտ Մելիքյանը նշում է, որ համաձայն իրենց դիտարկումների, ճնշումները լրագրողների եւ լրատվամիջոցների վրա ավելանում են, երբ սրվում է ներքաղաքական իրավիճակը:
2011 թվականի համամետ 2012 թվականին լրագրողների նկատմամբ ֆիզիկական բռնությունների թիվը նվազել է 1 դեպքով. 2011-ին գրացվել է 5, 2012-ին 4 դեպք:
Մելիքյանի խոսքով, 2012-ին նվազել են նաեւ լրագրողների ու լրատվամիջոցների վրա ճնշումների դեպքերը, սակայն ավելացել են տեղեկություններ ստանալու եւ տարածելու իրավունքի խախտման դեպքերըը. - «2012 թվականին ճնշումները լրագրողների եւ լրատվամիջոցների վրա 37 դեպք էինք արձանագրել եւ 49-ը` 2011 թվականին: Իսկ տեղեկություններ ստանալու եւ տարածելու իրավունքի խախտումները 2012-ին 23 դեպք էր, իսկ 2011-ին ընդամենը` 7»:
Նրա կարծիքով, սակայն, այս թվերն իրականում շատ ավելի մեծ են, ուղղակի լրագրողները շատ դեպքերում այդ մասին չեն խոսում, հետեւողականություն չեն ցուցաբերում:
Անդրադառնալով լրատվամիջոցների դեմ ներկայացրած դատական գործերին` Մելիքյանը նշեց, որ այդ առումով աննախադեպ էր 2011 թվականը. - «2011-ին 36 դատական հայց էր ներկայացված եւ բոլորը անխտիր վիրավորանքի եւ զրպարտության հոդվածով էին: Մենք նկատում էինք, որ բավականին ակտիվ էին այդտեղ քաղաքական գործիչները: Եվ մենք սա համարում էինք քաղաքական ճնշում լրատվամիջոցների նկատմամբ, իսկ 2012 թվականին մենք նկատում ենք, որ 16 դեպքից միայն մեկ դեպքում է, երբ քաղաքական գործիչը դատական հայցով է դիմել ընդդեմ բլոգերի»:
Մելիքյանի հավաստմամբ, քաղաքական գործիչների, հասարակության հարաբերությունները լրագրողների, լրատվամիջոցների հետ տեղափոխվում են ավելի քաղաքակիրթ դաշտ: Սակայն խնդիրներ առաջանալու դեպքում գայթակղիչ է դարձել հարցերը պարզաբանել հենց դատական ատյաններում:
«Վատն այն է, որ շատ հաճախ ուղղակի այդ դատական հայցերը լրատվամիջոցների հետ հաշիվ մաքրելու բնույթ են կրում», - ասաց նա:
Կոմիտեի նախագահ Աշոտ Մելիքյանը նշում է, որ համաձայն իրենց դիտարկումների, ճնշումները լրագրողների եւ լրատվամիջոցների վրա ավելանում են, երբ սրվում է ներքաղաքական իրավիճակը:
2011 թվականի համամետ 2012 թվականին լրագրողների նկատմամբ ֆիզիկական բռնությունների թիվը նվազել է 1 դեպքով. 2011-ին գրացվել է 5, 2012-ին 4 դեպք:
Մելիքյանի խոսքով, 2012-ին նվազել են նաեւ լրագրողների ու լրատվամիջոցների վրա ճնշումների դեպքերը, սակայն ավելացել են տեղեկություններ ստանալու եւ տարածելու իրավունքի խախտման դեպքերըը. - «2012 թվականին ճնշումները լրագրողների եւ լրատվամիջոցների վրա 37 դեպք էինք արձանագրել եւ 49-ը` 2011 թվականին: Իսկ տեղեկություններ ստանալու եւ տարածելու իրավունքի խախտումները 2012-ին 23 դեպք էր, իսկ 2011-ին ընդամենը` 7»:
Նրա կարծիքով, սակայն, այս թվերն իրականում շատ ավելի մեծ են, ուղղակի լրագրողները շատ դեպքերում այդ մասին չեն խոսում, հետեւողականություն չեն ցուցաբերում:
Անդրադառնալով լրատվամիջոցների դեմ ներկայացրած դատական գործերին` Մելիքյանը նշեց, որ այդ առումով աննախադեպ էր 2011 թվականը. - «2011-ին 36 դատական հայց էր ներկայացված եւ բոլորը անխտիր վիրավորանքի եւ զրպարտության հոդվածով էին: Մենք նկատում էինք, որ բավականին ակտիվ էին այդտեղ քաղաքական գործիչները: Եվ մենք սա համարում էինք քաղաքական ճնշում լրատվամիջոցների նկատմամբ, իսկ 2012 թվականին մենք նկատում ենք, որ 16 դեպքից միայն մեկ դեպքում է, երբ քաղաքական գործիչը դատական հայցով է դիմել ընդդեմ բլոգերի»:
Մելիքյանի հավաստմամբ, քաղաքական գործիչների, հասարակության հարաբերությունները լրագրողների, լրատվամիջոցների հետ տեղափոխվում են ավելի քաղաքակիրթ դաշտ: Սակայն խնդիրներ առաջանալու դեպքում գայթակղիչ է դարձել հարցերը պարզաբանել հենց դատական ատյաններում:
«Վատն այն է, որ շատ հաճախ ուղղակի այդ դատական հայցերը լրատվամիջոցների հետ հաշիվ մաքրելու բնույթ են կրում», - ասաց նա:
