«Չնայած Հայաստանում այսօր գտնվում են 700-ից ավելի կերպարվեստի գործիչներ` քանդակագործներ, գեղանկարիչներ եւ այլն, նրանց, իմ հաշվարկներով, գուցե 10-15 տոկոսը կարողանում է ապրել իր արվեստով», - «Ազատություն» ռադիոկայանի հատ զրույցում ասաց Աղամյանը:
Նրա փոխանցմամբ, միությունը ամեն տարի կազմակերպում է մոտ 60 ցուցահանդես. - «Դա աննախադեպ քանակ է: Դեռ խորհրդային տարիներին, երբ պետությունը մեր թիկունքում էր, արվում էր շատ ավելի քիչ»:
Կերպարվեստի գործիչների համար այսօրվա խնդիրներից ամենակարեւորը Աղամյանը համարում է «նկարչի ոչ պահանջված լինելը». - «Քանի որ այսօր կերպարվեստով շատ քչերն են հետաքրքրված: Ցուցահանդեսների բացմանը հարյուրավոր մարդիկ են ներկա լինում, բայց նրանցից որեւիցե մեկը գնողունակ չէ: Արվեստասեր հասարակություն են, ոչ թե գնողունակ… Նկարիչների միության ցուցասրահներից, իմ հիշողությամբ, գոնե մեկ կամ երկու նկար տասը տարվա ընթացքում վաճառվել է»:
Մինչդեռ, ինչպես հավելեց Աղամյանը, խորհրդային տարիներին, երբ տարեկան կազմակերպվում էր երկու հանրապետական ցուցահանդես, բոլոր նկարներն արդեն գնված էին պետության կողմից. - «Հիմա պետությունը նման բան չի անում: Վերջին 12 տարիներին, որքան ես հիշում եմ, ընդամենը 5 նկար է գնել պետությունը` չնչին գումարով»:
Հարցին, թե ինչպես են վաստակում եւ որտեղ են վաճառում գեղանկարիչները իրենց նկարները, Աղամյանը արձագանքեց. - «Շատերը նկարչությամբ չեն ապրում այլեւս: Շատ-շատերը կողքից մեկ ուրիշ գործ են անում»:
Նրա փոխանցմամբ, միությունը ամեն տարի կազմակերպում է մոտ 60 ցուցահանդես. - «Դա աննախադեպ քանակ է: Դեռ խորհրդային տարիներին, երբ պետությունը մեր թիկունքում էր, արվում էր շատ ավելի քիչ»:
Կերպարվեստի գործիչների համար այսօրվա խնդիրներից ամենակարեւորը Աղամյանը համարում է «նկարչի ոչ պահանջված լինելը». - «Քանի որ այսօր կերպարվեստով շատ քչերն են հետաքրքրված: Ցուցահանդեսների բացմանը հարյուրավոր մարդիկ են ներկա լինում, բայց նրանցից որեւիցե մեկը գնողունակ չէ: Արվեստասեր հասարակություն են, ոչ թե գնողունակ… Նկարիչների միության ցուցասրահներից, իմ հիշողությամբ, գոնե մեկ կամ երկու նկար տասը տարվա ընթացքում վաճառվել է»:
Մինչդեռ, ինչպես հավելեց Աղամյանը, խորհրդային տարիներին, երբ տարեկան կազմակերպվում էր երկու հանրապետական ցուցահանդես, բոլոր նկարներն արդեն գնված էին պետության կողմից. - «Հիմա պետությունը նման բան չի անում: Վերջին 12 տարիներին, որքան ես հիշում եմ, ընդամենը 5 նկար է գնել պետությունը` չնչին գումարով»:
Հարցին, թե ինչպես են վաստակում եւ որտեղ են վաճառում գեղանկարիչները իրենց նկարները, Աղամյանը արձագանքեց. - «Շատերը նկարչությամբ չեն ապրում այլեւս: Շատ-շատերը կողքից մեկ ուրիշ գործ են անում»:
