Եվրամիության այս նախաձեռնությունը նպատակ ունի խրախուսել երիտասարդներին` լինել ակտիվ քաղաքացիներ, մասնակցել համայնքների քաղաքացիական կյանքին, զարգացնել միջմշակութային շփումը:
Հայաստանում առաջին անգամ անցկացվող ծրագրի հեղինակ Աննա Սարգսյանի խոսքով` լեզուն չպետք է խոչընդոտ լինի շփման համար: Հանդիպումը թույլ տվեց լսողներին առավել լավ ճանաչել մի խմբի, որի հետ հաղորդակցումը կյանքում շատ քիչ է, հասկանալ նրանց խնդիրներն ու կարիքները:
«Մեր հայ խուլ երիտասարդները հիմնականում սոցիալապես անապահով են, քանի որ ինտեգրված չեն հասարակությանը, խնդիրները շատ են: Հայերը տեսան, թե Եվրոպայից եկած խուլերը ինչպես են պայքարում ինտեգրման եւ իրենց իրավունքների համար, Ֆրանսիայում 2005 թվականից ժեստերի լեզուն համարվում է պաշտոնական լեզու», - հավելեց Սարգսյանը:
Հայկական խմբի խուլ մասնակիցներից Մարիա Պետրոսյանը զարմացել էր, երբ եվրոպացիներն իրեն պատմել էին, որ պետությունն իրենց ամսական 800 դոլար նպաստ է տալիս: Հայաստանում նպաստի չափը 11 հազար դրամ է, որ պարզապես ծիծաղելի գումար է համարում Մարիան, քանի որ այն ոչնչի չի բավարարում: Եթե ուզում ես ինքդ գումար վաստակել, ապա անմիջապես հասկանում ես, որ մեր երկրում դա անհնար է. - «Դպրոցն ավարտելուց հետո մենք չենք կարողանում բուհ ընդունվել, քանի որ թարգմանիչներ չկան, մեզ մերժում են բոլոր գործատուները, պետության կողմից այս առումով աջակցություն չկա: Նույնիսկ հեռուստացույց չենք կարողանում դիտել, որովհետեւ հաղորդումները չեն թարգմանվում»:
Ֆրանսիական թիմի ներկայացուցիչ Սաբին Պակալոնն այժմ բնակվում է Գերմանիայում, քանի որ այնտեղ շատ արագ կարողացել է աշխատանք գտնել: Նա նշեց, որ եվրոպական երկրներում էլ դեռեւս հեշտ չէ զբաղվածության հարցը լուծելը, սակայն պետությունը այնքան նպաստ է տալիս, որ դու կարող ես աշխատանքում օգտվել թարգմանչի ծառայություններից. - «Պետությունը, հասարակական կազմակերպությունները տարբեր սոցիալական ծրագեր են իրականացնում մեզ համար, Հայաստանը այս առումով շատ հետ է մնացել Եվրոպայի առաջընթացից»:
Աննա Սարգսյանն ասաց, որ մի շարք երկրներում արդեն խոսում են խուլերի մշակույթի, նրանց որպես սոցիալ-լեզվական փոքրամասնություն, այլ ոչ թե հաշմանդամ դիտարկելու մասին:
Հայաստանում առաջին անգամ անցկացվող ծրագրի հեղինակ Աննա Սարգսյանի խոսքով` լեզուն չպետք է խոչընդոտ լինի շփման համար: Հանդիպումը թույլ տվեց լսողներին առավել լավ ճանաչել մի խմբի, որի հետ հաղորդակցումը կյանքում շատ քիչ է, հասկանալ նրանց խնդիրներն ու կարիքները:
«Մեր հայ խուլ երիտասարդները հիմնականում սոցիալապես անապահով են, քանի որ ինտեգրված չեն հասարակությանը, խնդիրները շատ են: Հայերը տեսան, թե Եվրոպայից եկած խուլերը ինչպես են պայքարում ինտեգրման եւ իրենց իրավունքների համար, Ֆրանսիայում 2005 թվականից ժեստերի լեզուն համարվում է պաշտոնական լեզու», - հավելեց Սարգսյանը:
Հայկական խմբի խուլ մասնակիցներից Մարիա Պետրոսյանը զարմացել էր, երբ եվրոպացիներն իրեն պատմել էին, որ պետությունն իրենց ամսական 800 դոլար նպաստ է տալիս: Հայաստանում նպաստի չափը 11 հազար դրամ է, որ պարզապես ծիծաղելի գումար է համարում Մարիան, քանի որ այն ոչնչի չի բավարարում: Եթե ուզում ես ինքդ գումար վաստակել, ապա անմիջապես հասկանում ես, որ մեր երկրում դա անհնար է. - «Դպրոցն ավարտելուց հետո մենք չենք կարողանում բուհ ընդունվել, քանի որ թարգմանիչներ չկան, մեզ մերժում են բոլոր գործատուները, պետության կողմից այս առումով աջակցություն չկա: Նույնիսկ հեռուստացույց չենք կարողանում դիտել, որովհետեւ հաղորդումները չեն թարգմանվում»:
Ֆրանսիական թիմի ներկայացուցիչ Սաբին Պակալոնն այժմ բնակվում է Գերմանիայում, քանի որ այնտեղ շատ արագ կարողացել է աշխատանք գտնել: Նա նշեց, որ եվրոպական երկրներում էլ դեռեւս հեշտ չէ զբաղվածության հարցը լուծելը, սակայն պետությունը այնքան նպաստ է տալիս, որ դու կարող ես աշխատանքում օգտվել թարգմանչի ծառայություններից. - «Պետությունը, հասարակական կազմակերպությունները տարբեր սոցիալական ծրագեր են իրականացնում մեզ համար, Հայաստանը այս առումով շատ հետ է մնացել Եվրոպայի առաջընթացից»:
Աննա Սարգսյանն ասաց, որ մի շարք երկրներում արդեն խոսում են խուլերի մշակույթի, նրանց որպես սոցիալ-լեզվական փոքրամասնություն, այլ ոչ թե հաշմանդամ դիտարկելու մասին:
