Ռուսաստանի նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւն ու վարչապետ Վլադիմիր Պուտինը հայտարարել են, որ այս տարի ավելի ուշ կհայտնեն, թե իրենցից ով է առաջադրվելու 2012 թվական նախագահական ընտրություններում:
Նրանք ակնարկել են, որ 6-ամյա նախագահական ժամկետի համար չեն առաջադրվի երկուսով:
«Ռոյթերզ» լրատվական գործակալությունը վերլուծություն է ներկայացրել Ռուսաստանում 2012 թվականի նախագահական ընտրությունների ընթացքում սպասվող հավանական սցենարների վերաբերյալ: Վերլուծաբանը գտնում է, որ անկախ նրանից, թե ով նախագահի թեկնածու կառաջադրվի, հավանականությունը մեծ է, որ Պուտինը կշարունակի ղեկավարել Ռուսաստանը:
Առաջին հավանական սցենարը Պուտինի վերադարձն է Կրեմլ:
2000-2008 թվականների տնտեսության նավթային բումի ընթացքում Ռուսաստանի նախագահ, այժմ վարչապետ Պուտինը Ռուսաստանի ամենահանրահայտ քաղաքական գործիչն է եւ կարող է հեշտությամբ հաղթել, եթե մասնակցի ընտրություններին:
Վարչապետի պաշտոնում նա կարող է նշանակել Մեդվեդեւին` այսպիսով երկարաձգելով գործող տանդեմի իշխանությունը, սակայն փոխելով դերերը: Սա կնշանակի, որ աստիճանական բարեփոխումներ կատարելու ջանքերը` էներգակիրներից Ռուսաստանի կախվածությունը թուլացնելու ուղղությամբ, կշարունակվեն, ջանքեր, որ մինչ օրս ձախողվել են, նշում է վերլուծաբանը:
Պուտինի վերադարձը Կրեմլ կնշանակի երկրի ներքին քաղաքական դաշտի վերահսկությության պահպանում` կայունության անվան տակ, ինչը կարող է աճող ընդդիմության պատճառ դառնալ, եթե Ռուսաստանի զարգացող միջին խավն ավելի մեծ ժողովրդավարություն պահանջի:
Բացի այդ, Պուտինի վերադարձը, ով ընկալվում է որպես «սառը պատերազմի» գաղափարախոսությունների կրող, Միացյալ Նահանգներն ու Եվրամիությունը զգուշորեն կողջունեն:
Վերլուծաբանները կարծում են, որ ընտրվելու դեպքում Պուտինը կկոշտացնի հարաբերություններն Արեւմուտքի հետ:
Տնտեսական ոլորտում Պուտինը թեեւ չի հրաժարվի Մեդվեդեւի սկսած արդիականացումից, սակայն կարող է հետքայլ կատարել դեպի տնտեսության ավելի ավանդական ճյուղեր եւ էներգետիկ հատված:
Երկրորդ տարբերակը Մեդվեդեւի առաջադրումն է:
Եթե Մեդվեդեւը Պուտինի աջակցությամբ առաջադրվի նախագահության թեկնածու, ապա հաղթելու ճանապարհին շատ քիչ խնդիրների կհանդիպի: Նա կշարունակի հետամուտ լինել տնտեսության դիվերսիֆիկացման եւ արդիականացման նպատակներին, որոնց հասնելու համար մինչ օրս քիչ բան է արվել:
Եթե Պուտինը մնա վարչապետի պաշտոնում, Ռուսաստանի իշխանական համակարգում փոփոխություններն աննշան կլինեն, եւ նախագահ Մեդվեդեւին դժվար կլինի քաղաքական անկախ օրակարգ ձեւավորել:
Եթե Մեդվեդեւը որոշի այլ վարչապետ նշանակել, ապա Պուտինի հաստատման կարիքը կունենա, սակայն այդ քայլը սպասելի չէ եւ Պուտինի ապագա դերակատարության մասին հարցեր կառաջացնի:
Շատ պաշտոնյաներ ասում են, որ Պուտինը կշարունակի ղեկավարել որպես նախագահ կամ վարչապետ, նա կարող է ազդեցություն ունենալ քաղաքականության վրա նույնիսկ այլ պաշտոններում` այդ թվում եւ որպես իշխող կուսակցության նախագահ:
Եթե Պուտինը հրաժարվի գլխավորի դերից, Մեդվեդեւը պետք է ապացուցի, որ կարող է վերահսկողության տակ պահել երկիրը` հզոր ուժային համակարգով, ազդեցիկ մեծահարուստներով, աճող ազգայնական շարժումներով եւ ընդդիմությամբ հանդերձ:
Եթե քաղաքական կամ տնտեսական կայունությունը վտանգի տակ հայտնվեն, Պուտինը կարող է վերադառնալ` կարգուկանոն հաստատելու համար:
Երրորդ տարբերակը, որ Մեդվեդեւն ու Պուտինը միմյանց դեմ կպայքարեն եւ առանձին-առանձին առաջադրվեն նախագահի պաշտոնի համար, վերլուծաբանները քիչ հավանական են համարում` լինի դա փոխադարձ համաձայնության, թե պառակտման արդյունք:
Եթե Մեդվեդեւը որոշի առաջադրվել առանց Պուտինի հաստատման, ապա դա մեծ խնդիրներ կառաջացնի նրա համար, քանի որ նրան աջակցողները փոքրաթիվ են: Պուտինը «Եդինայա Ռոսիա» կուսակցության ղեկավարն է, որը գերակայում է խորհրդարանում եւ վարչական լծակներ ունի երկրի ամբողջ տարածքում:
Վերլուծաբանները եւս մեկ տարբերակ են տեսնում, ըստ որի` Պուտինը կարող է որոշել նախագահի թեկնածու առաջադրել ոչ թե իրեն կամ Մեդվեդեւին, այլ մի երրորդ անձի, ով կարող է կյանքի կոչել ժողովրդի համար անհաճո այնպիսի փոփոխություններ, ինչպիսին է, օրինակ, կենսաթոշակային տարիքի բարձրացումը:
Այս սցենարը, սակայն, դեռ քիչ հավանական է, քանի որ քաղաքական հարթակ հանելու համար որեւէ մեկին պատրաստելու նշաններ առայժմ չեն երեւում:
«Ռոյթերզ» լրատվական գործակալությունը վերլուծություն է ներկայացրել Ռուսաստանում 2012 թվականի նախագահական ընտրությունների ընթացքում սպասվող հավանական սցենարների վերաբերյալ: Վերլուծաբանը գտնում է, որ անկախ նրանից, թե ով նախագահի թեկնածու կառաջադրվի, հավանականությունը մեծ է, որ Պուտինը կշարունակի ղեկավարել Ռուսաստանը:
Առաջին հավանական սցենարը Պուտինի վերադարձն է Կրեմլ:
2000-2008 թվականների տնտեսության նավթային բումի ընթացքում Ռուսաստանի նախագահ, այժմ վարչապետ Պուտինը Ռուսաստանի ամենահանրահայտ քաղաքական գործիչն է եւ կարող է հեշտությամբ հաղթել, եթե մասնակցի ընտրություններին:
Վարչապետի պաշտոնում նա կարող է նշանակել Մեդվեդեւին` այսպիսով երկարաձգելով գործող տանդեմի իշխանությունը, սակայն փոխելով դերերը: Սա կնշանակի, որ աստիճանական բարեփոխումներ կատարելու ջանքերը` էներգակիրներից Ռուսաստանի կախվածությունը թուլացնելու ուղղությամբ, կշարունակվեն, ջանքեր, որ մինչ օրս ձախողվել են, նշում է վերլուծաբանը:
Պուտինի վերադարձը Կրեմլ կնշանակի երկրի ներքին քաղաքական դաշտի վերահսկությության պահպանում` կայունության անվան տակ, ինչը կարող է աճող ընդդիմության պատճառ դառնալ, եթե Ռուսաստանի զարգացող միջին խավն ավելի մեծ ժողովրդավարություն պահանջի:
Բացի այդ, Պուտինի վերադարձը, ով ընկալվում է որպես «սառը պատերազմի» գաղափարախոսությունների կրող, Միացյալ Նահանգներն ու Եվրամիությունը զգուշորեն կողջունեն:
Վերլուծաբանները կարծում են, որ ընտրվելու դեպքում Պուտինը կկոշտացնի հարաբերություններն Արեւմուտքի հետ:
Տնտեսական ոլորտում Պուտինը թեեւ չի հրաժարվի Մեդվեդեւի սկսած արդիականացումից, սակայն կարող է հետքայլ կատարել դեպի տնտեսության ավելի ավանդական ճյուղեր եւ էներգետիկ հատված:
Երկրորդ տարբերակը Մեդվեդեւի առաջադրումն է:
Եթե Մեդվեդեւը Պուտինի աջակցությամբ առաջադրվի նախագահության թեկնածու, ապա հաղթելու ճանապարհին շատ քիչ խնդիրների կհանդիպի: Նա կշարունակի հետամուտ լինել տնտեսության դիվերսիֆիկացման եւ արդիականացման նպատակներին, որոնց հասնելու համար մինչ օրս քիչ բան է արվել:
Եթե Պուտինը մնա վարչապետի պաշտոնում, Ռուսաստանի իշխանական համակարգում փոփոխություններն աննշան կլինեն, եւ նախագահ Մեդվեդեւին դժվար կլինի քաղաքական անկախ օրակարգ ձեւավորել:
Եթե Մեդվեդեւը որոշի այլ վարչապետ նշանակել, ապա Պուտինի հաստատման կարիքը կունենա, սակայն այդ քայլը սպասելի չէ եւ Պուտինի ապագա դերակատարության մասին հարցեր կառաջացնի:
Շատ պաշտոնյաներ ասում են, որ Պուտինը կշարունակի ղեկավարել որպես նախագահ կամ վարչապետ, նա կարող է ազդեցություն ունենալ քաղաքականության վրա նույնիսկ այլ պաշտոններում` այդ թվում եւ որպես իշխող կուսակցության նախագահ:
Եթե Պուտինը հրաժարվի գլխավորի դերից, Մեդվեդեւը պետք է ապացուցի, որ կարող է վերահսկողության տակ պահել երկիրը` հզոր ուժային համակարգով, ազդեցիկ մեծահարուստներով, աճող ազգայնական շարժումներով եւ ընդդիմությամբ հանդերձ:
Եթե քաղաքական կամ տնտեսական կայունությունը վտանգի տակ հայտնվեն, Պուտինը կարող է վերադառնալ` կարգուկանոն հաստատելու համար:
Երրորդ տարբերակը, որ Մեդվեդեւն ու Պուտինը միմյանց դեմ կպայքարեն եւ առանձին-առանձին առաջադրվեն նախագահի պաշտոնի համար, վերլուծաբանները քիչ հավանական են համարում` լինի դա փոխադարձ համաձայնության, թե պառակտման արդյունք:
Եթե Մեդվեդեւը որոշի առաջադրվել առանց Պուտինի հաստատման, ապա դա մեծ խնդիրներ կառաջացնի նրա համար, քանի որ նրան աջակցողները փոքրաթիվ են: Պուտինը «Եդինայա Ռոսիա» կուսակցության ղեկավարն է, որը գերակայում է խորհրդարանում եւ վարչական լծակներ ունի երկրի ամբողջ տարածքում:
Վերլուծաբանները եւս մեկ տարբերակ են տեսնում, ըստ որի` Պուտինը կարող է որոշել նախագահի թեկնածու առաջադրել ոչ թե իրեն կամ Մեդվեդեւին, այլ մի երրորդ անձի, ով կարող է կյանքի կոչել ժողովրդի համար անհաճո այնպիսի փոփոխություններ, ինչպիսին է, օրինակ, կենսաթոշակային տարիքի բարձրացումը:
Այս սցենարը, սակայն, դեռ քիչ հավանական է, քանի որ քաղաքական հարթակ հանելու համար որեւէ մեկին պատրաստելու նշաններ առայժմ չեն երեւում: