Թալիշի զորամասերից մեկում ծառայող Գևորգ Սարգսյանի մայրը Լեռնային Ղարաբաղում իրավիճակի սրման օրվանից տղայից լուր չուներ։ Լրատվական կայքերից մեկում հայտնված լուսանկարից է համոզվել, որ որդին ողջ է։
Կայքի տրամադրած լուսանկարը տեսնելուն պես, սակայն, անհանգիստ մայրը կասկածեց, որ այնտեղ իր տղան չէ․ - «Չգիտեմ, համենայն դեպս, սիրտս հիմա անհանգիստ է: Գիտեմ, որ իմ տղան է, բայց համ էլ կասկածում եմ: Ուզում եմ Ռոզայից ճշտեմ»:
Ռոզան այն զորամասի խոհարարն է, որտեղ ծառայում է տղան։ Կայքում նկարը տեսնելիս տղային անմիջապես ճանաչել է, բայց հիմա ավելի մեծ չափսի նկարում Գևորգն իրեն նման չէ։ Սարգսյաններն իրենց զինվոր որդուն վերջին անգամ 10 ամիս առաջ են տեսել։ Այս ընթացքում Գևորգն անճանաչելիորեն փոխվել է։
«Ռոզան ասում է՝ իրենց ռոտան է: Ինչքան է մեծացել, շատ հասունացել է դեմքը: Չաղացե՞լ է․․․ Չէ շորերն են․․․ Ինչքան բաների միջով են անցել», - ասաց մայրը:
Վերջնականապես համոզվելով, որ լուսանկարում իրենց տղան է, ամբողջ ընտանիքի տրամադրությունը բարձրանում է։ Մայրը հպարտությամբ սկսում է պատմել, որ թեև տղայից հիմա լուր չունի, բայց վստահ է՝ նրա հետ ամեն ինչ լավ է։
«Ամսի 1-ին էր դիրքերից իջել, ասեց իջնեմ բատալյոն, իրիկունը կզանգեմ կխոսենք, ու էդ զանգն է, որ պիտի գա: Էդ օրը չկա, հաջորդ օրը դե արդեն իմացանք էս խառնաշփոթի մասին», - «Ազատության»-ը պատմեց զինվորի մայրը:
Վերջին անգամ զրուցելիս, մոր հավաստմամբ, Գևորգի տրամադրությունը բարձր էր, վստահ սեփական ուժերին․ - «Ռիսկով, դուխով, ասում էր չմտածեք, ամեն ինչ լավ է, մենք ստեղ մենակ չենք»:
Ինքնաձիգերով, մարտի պատրաստ զինվորների խմբակային նկարը Ազգանուշ Սարգսյանը ձեռքից վայր չի դնում։ Տղայի երկրորդ նկարն է զինվորական հագուստով, մինչև որդու վերադարձը պատրաստվում է տան ամենաերևացող հատվածում փակցնել։
Գևորգի հայրը՝ Սարգիսը, ավելի զուսպ է։ Կնոջ անընդհատ հնչող «ամեն ինչ լավ է լինելու»-ին ավելացնում է իր «եթե»-ն ․ - «Եթե մեր կառավարությունը մի քիչ զինի մեր զորքին, շատ լավ կլինի»:
Ընտանիքի համար, սակայն, ամենից ոգևորողն ու միաժամանակ ապշեցնողը իրենց համար երեխա համարվող զինվորների ցուցաբերած վարքն է։
«Բառարանում էդպիսի բառ չկա, որ ասեմ էս երեխեքին ինչով կարելի է նկարագրել, որ իրանք ինչ ուժեղ են: Էդ ուժը ինձ էլ է փոխանցվում: Տեսեք ես հիմա չեմ լացում, չեմ հուզվում, հիստերիայի մեջ չեմ ընկնում, որովհետև վստահ եմ, որ երեխեքը շատ ուժեղ են, շատ ոգևորված են: Ամեն մեկի դեմքին նայում ես, տեսնում ես, որ պատրաստ են», - նշեց Ազգանուշ Սարգսյանը:
Գևորգի ծառայությանը 10 ամիս է մնացել, գալու է ու ուսումը շարունակի, ապագա բժիշկ է։ Տղայի լուսանկարը ձեռքին՝ մայրը մեզ ճանապարհելիս որդուն ու բոլոր զինվորներին բարի վերադարձ էր մաղթում, իսկ ռեպորտաժը պատրաստելու ժամանակ զանգեց՝ հաղորդելու, որ տղան վերջապես զանգել է՝ ողջ ու առողջ է, իսկ նկարում հաստատ ինքն է։
